Skip to content Skip to footer

Co oznacza inwentaryzacja środków trwałych oraz jej rodzaje?

Wiedzę na temat inwentaryzacji środków trwałych należy poszukiwać w ustawie o rachunkowości. To ona dokładnie opisuje, jak oraz w jakich terminach przeprowadza się inwentaryzację. Zapisom ustawy podlegają obowiązkowo przedsiębiorcy prowadzący pełne księgi rachunkowe. Warto zatem dokładnie poznać terminy oraz sposoby inwentaryzacji środków trwałych.

Definicja oraz rodzaje środków trwałych

Przez środki trwałe należy rozumieć majątek przedsiębiorstwa, który cechuje się użytkowaniem powyżej 1 roku, jest postacią rzeczową i jest używany. Zaliczane są do grupy rzeczowych aktywów trwałych. Dla lepszego zrozumienia warto przedstawić rodzaje środków trwałych, są to np. nieruchomości, maszyny, czy środki transportu.

Co oznacza inwentaryzacja środków trwałych oraz jej rodzaje?

Inwentaryzacja ma za zadanie rzeczywiste ustalenie stanu środków trwałych. To ogół wszelkich czynności rachunkowych, które mają pokazać wszelkie różnice między stanem faktycznym, a tym wynikającym z ewidencji księgowej. Różnice należy dokładnie wyjaśnić, ponieważ mogą one być skutkiem błędów lub nawet nadużyć pracowników.

Inwentaryzacja środków trwałych może przebiegać trzema metodami. Pierwszą, najczęściej przeprowadzaną metodą jest spis z natury. Polega na dokładnym przeliczeniu środków trwałych przez powołaną do tego celu komisję inwentaryzacyjną. Drugim sposobem jest uzgadnianie sald z kontrahentami. Stosuje się ją, gdy środki trwałe znajdują się u innych osób, czy firm. Natomiast trzecim sposobem jest metoda weryfikacji stanu ewidencyjnego. Dotyczy głównie gruntów oraz praw do nieruchomości, opiera się na porównaniu stanów księgowych z dokumentami źródłowymi. To dane przedsiębiorstwo dokonuje wyboru metody przeprowadzania inwentaryzacji środków trwałych.

Terminy inwentaryzacji środków trwałych

Ustawa o rachunkowości nie wprowadza sztywnego terminu inwentaryzacji środków trwałych. Najczęściej odbywa się ona ostatniego dnia każdego roku obrotowego.

Początek musi nastąpić nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończenie do 15. dnia następnego roku. Zazwyczaj rok obrotowy jest równy kalendarzowemu.