Zgłoszenie wierzytelności to nieodzowny element, prowadzący do dochodzenia swoich roszczeń w postępowaniu upadłościowym. Należy więc pamiętać o tym, aby dokonać tego w odpowiednim terminie i formie.
Po co zgłaszać wierzytelność?
Wierzytelności, które nie są zabezpieczone rzeczowo muszą być zgłoszone do masy upadłościowej, ponieważ jest to jedyna droga do skutecznego dochodzenia w postępowaniu upadłościowym. Warto nadmienić, to że wierzytelność, która nie jest zgłoszona nie wygaśnie lecz wierzyciel, którego dotyczy to świadczenie nie zostanie zaspokojony z masy upadłościowej. W przypadku upadłości osób prawnych lub jednostek organizacyjnych takie zaspokojenie jest po prostu niemożliwe, ponieważ w procesie upadłości przestają one istnieć.
Kto zgłasza wierzytelność?
Wierzytelność zgłoszona może być zgłaszana przez każdego wierzyciela niezależnie od jego obywatelstwa, siedziby i podstawy prawnej, z której wynika zobowiązanie. Nieważny jest więc charakter wierzytelności oraz to skąd ona wynika. Może to być np. umowa, czyn niedozwolony czy przepisy ustawy.
Skuteczne Zgłoszenie wierzytelności
Aby wierzytelność została skutecznie zgłoszona musi być ona konkretną wartością majątkową, która podlegać może zaspokojeniu z majątku, który został objęty masą upadłościową. Ponadto musi ona istnieć wtedy gdy ogłoszona zostaje upadłość lub istnieć w formie stosunku prawnego, z którego wynika powstaje ta wierzytelność.
Niemożliwość zgłoszenia wierzytelności
Wiadome jest już to, jakie cechy powinna mieć wierzytelność aby być skutecznie zgłoszona i egzekwowana z masy upadłościowej. Jednakże, do masy upadłościowej nie mogą być zgłoszone prawa i rzeczy, które podlegają ustawowemu wyłączeniu z masy upadłościowej. To samo tyczy się wierzytelności współdłużników lub poręczycieli upadłego przedsiębiorstwa lub osoby fizycznej, którzy będą zobowiązani do uiszczenia świadczenia upadłego. W ten sposób staną się oni wierzycielami. Nie mogą być również zgłoszone te wierzytelności, które dotyczą majątku, który nie jest objęty masą upadłościową oraz te które wynikają ze stosunków osobistych. Najbardziej sztandarowym przykładem wierzytelności, które nie mogą być zgłoszone są te, które wynikają z niespełnienia świadczeń alimentacyjnych.